พระพุทธเจ้าตรัสถามพระสาวกด้วยการเล่าเรื่องสมมติว่า โลกนี้ไม่มีแผ่นดินเลย เต็มไปด้วยน้ำในมหาสมุทร ในน้ำนั้นมีไม้ท่อนหนึ่งลอยอยู่ และไม้นั้นมีรูพอที่เต่าจะโผล่หัวลอดได้ ไม้นั้นลอยไปตามน้ำ ลมเหนือพัดลงใต้ ก็ลอยไปทางใต้ ลมใต้พัดไปทางเหนือ ก็ลอยไปทางเหนือ จากตะวันออกไปตะวันตก ลอยสะเปะสะปะไปในมหาสมุทร สมมติว่า ในมหาสมุทรนั้นมีเต่าทิพย์ตัวหนึ่ง หนึ่งร้อยปีมันจะโผล่หัวขึ้นมาหายใจ ให้ลองคิดดูว่า โอกาสที่เต่าโผล่หัวขึ้นมา แล้วหัวลอดเข้ามาในรูไม้นั้น เกิดขึ้นง่าย หรือ ยาก เต่าตัวนั้นตาบอดด้วยนะ สาวกตอบว่ายาก พระพุทธเจ้าท่านว่า เกิดเป็นมนุษย์ยากกว่านั้น

ผมไม่เชื่อ ผมเป็นนักวิทยาศาสตร์ จึงได้พิจารณาดูว่า แค่ภพที่เรามองเห็นด้วยตา คือภพมนุษย์กับภพเดรัจฉานนี่ล่ะ ลองนึกไปถึงที่บ้านของท่าน ที่เป็นมนุษย์อยู่กันกี่คน ถามว่า พวกเดรัจฉาน เช่น มด ปลวก ยุง หนอน แมลง กิ้งกือ ไส้เดือน ตะขาบ หนู ฯลฯ มีจำนวนเท่าไหร่ เทียบกันได้ไหม แค่สองภพนี้ยังเทียบกันไม่ติดเลย ลงไปเกิดเป็นเปรต อสูรกาย เป็นสัตว์นรกอีก จำนวนไม่รู้เท่าไหร่ แล้วที่ขึ้นไปเกิดเป็นเทวดา เป็นพรหมอีกจำนวนเท่าไหร่ คิดดูมันน่าจะจริง แค่ตาเนื้อตาหนัง เรายังเห็นแล้วว่าจำนวนต่างกันมาก ดังนั้นการเกิดเป็นมนุษย์มันยากยิ่งนัก